THE

SKIN

OF

CHITWAN

अडियो बजाउनुहोस्

फोटो - नापी विभाग नेपाल

१९९३

 

जयमंगलका सिमलबोट

 

"यो चाहीँ सिमल भन्छ यसलाई । सिमलको भुँवा भन्छ नि । सिमलको अहिले फुल्ने बेला भयो । फूलझरिसकेपछि त्यसको भुँवा निस्किन्छ । त्यसको फ्रुट (फल) आउँछ के एउटा कटनको (कपासको) । मान्छेलेपहिला पहिला लोकल (रैथाने) मान्छेहरूले रुई नभएको बेलामा थारु जातिहरूले जङ्गलमा गएर टिप्ने गर्थे ।टिपेर सिरानीको खोलमा,सिरानीमा हाल्ने गर्थ्यो के यिनीहरूले …सिरकमा हाल्ने गर्थ्यो ।"

 

स्वर - सोम बोटे

सौरहा

 

साबिकको थारु गाउँ जयमंगल भएको स्थान

 

 

कुनै स्थानविशेषप्रति अभिमुखित हुनु अर्थात् बाटो नबिराउनु, त्यसै स्थानमा बसोबास गर्ने परिचित अन्य प्राणी तथा आत्मा सम्मुख पर्न वा तीबाट तर्कन आफ्नो हिँडाइको गति मिलाउनु ।

 

यी स्थानहरूले थारुहरूलाई आफ्नो परिवेशमा चार दिशासापेक्ष अभिमुखीकरण गर्थे । देवीदेवता, भूतप्रेत तथा जीवजन्तुबारे कथा र स्मृतिले समयको बन्धन बाहिरै जमीनसँग जोडिने संरचना उपलब्ध गराउँथ्यो – वर्तमान तथा भविष्यकालागि सहभागिताको एक खुल्ला मंच।